Nadat dit voorjaar de nutsvoorzieningen en wegen waren
aangelegd, is 2 oktober de bouw ECHT van start gegaan. Het perceel ligt in een
oude meander van de Schelde, en de sondering had al uitgewezen dat er pas op
1.90m diep een draagkrachtige zandlaag onder de leem lag.
De fundering kan traditioneel worden uitgevoerd met
sleuven van 1,2m ipv 0.5m meter diep, waarop 30cm ondergronds metselwerk komt
en een 15cm dikke gewapende betonplaat.
De extra diepte van de fundering is weliswaar een
financiële tegenvaller, maar door ze te vullen met beton in plaats van
metselwerk blijven de kosten nog hanteerbaar.
In de sleuven is alvast een doorvoer voor de grondbuis
meegestort.
De grondbuis is de ondergrondse luchtinlaat voor het
ventilatiesysteem en werkt als aardwarmte-wisselaar, die ’s winters de
aangezogen buitenlucht eerst opwarmt tot bijna grondwatertemperatuur, en ’s
zomers de warme buitenlucht afkoelt als gratis airconditioning. Dat scheelt in de verwarmingskosten en geeft veel comfort
in de zomer, maar de besparing verdient zich pas na ongeveer 40 jaar terug… We
zijn echter zo gecharmeerd van het concept, dat het ons die investering wel
waard is.
Grondbuizen, ook wel Canadese put, zijn de afgelopen
jaren vaak negatief in de publiciteit gekomen, alhoewel ze al honderden jaren worden
gebruikt en het een beproefd concept is.Een goede uitvoering is essentieel, en dat bleek in de
gevallen waar het mis ging niet zo te zijn geweest: vochtophoping in de
leidingen, schimmelvorming etc…
We hebben ons dus goed laten voorlichten door iedereen
die er iets van hoort te weten en hebben gekozen voor het Awaduct systeem van
Rehau: gladde 25cm brede buizen zorgen voor een minimale drukval, en ze hebben
een anti-bacteriële coating. Bij het plaatsen hebben we veel zorg besteed aan
voldoende afschot op de buizen, en is op het laagste punt een condens-afvoerput
geplaatst.
Bij de graafwerkzaamheden stond het (grond)water ons al
snel aan de lippen, zodat we na 8 meter buis zijn gestopt en eerst het
buizentraject hebben gedraineerd, waarna een week later het leggen van de
resterende 22 meter in een ochtend was gepiept. Al met al viel dat nog mee.
Voor het berekenen van het effect van de grondbuis-ontwerp
voor de woning wordt (in PHPP) een rendementspercentage (relatieve opwarming
tov grondtemperatuur) gevraagd. Dat was een veel grotere uitdaging dan het
leggen!
Niemand kon daar een passend antwoord op geven…
De leverancier geeft wel in- en uitgangstemperaturen, en
de Universiteit Gent en het PassiefHuisPlatform hebben tools om te rekenen aan
grondbuizen. Maar dan nog kwam er geen rendement uit, of toch zeker geen
betrouwbare cijfers aangezien klimaatfactoren of weerstand amper werden
meegeteld.
Uiteindelijk waren de gegevens van de leverancier het
meest betrouwbaar, en hebben we daar handmatig het rendement mee berekend. De
ambitie was 80%, wat als goed wordt beschouwd, maar we halen met onze 30 meter
buis 73%, wat gezien de relatief korte lengte niet slecht is…
Een extra 8 meter zou ons die 80% geven, maar dat was het
ons niet meer waard.
 |
| 'Grote' middelen worden ingezet voor de wegwerkzaamheden |
 |
| De weg is bijna klaar. Rechts achterin ons perceel |
 |
| De sleuffundering |
 |
| Het eerste stuk grondbuis dat deels onder het huis loopt |
 |
| De ondergrondse luchtinlaat voor de houtkachel |
 |
| De condenspunt voor de grondbuis op ruim 3 meter diep... |
 |
| Nog 6 meter te gaan... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten